CAT Camping 2020: Survived

      Noong nakaraang Enero 11, 2020. Ang mga grade 10 na mag-aaral ay nagkaroon ng isang CAT Camping kung saan mayroong limang platoon na sinubok ang kanilang kaalaman sa kung papaanong mamuhay ng mahirap. Ng walang mga kalan, phones o ni foam sa pagtulog. Sa araw na iyon sinubok ang bawat isa kung makakaya ba namin ang bawat hapon na ang aming mahaharap. At laking gulat o masayang kong sabihin na bawat platoon ay nagtagumpay sa dalawang araw na pagdurusa.

      Hinay-hinay nang dumating ang aking mga kapwa kong kaklase dalang-dala ang mga kanilang pinagsabihan na dalhin kagaya ng kawali, kaldero, spatula at mga pagkain, pagkain na de-latang kalakal. Mga personal nga gamitan din katulad ng unan, kumot at banig, bakit banig? sapagkat ano na ang kahulugan ng "survival" kung gagamit lang pala kami ng foam. Umagang-umaga palang malalaman mo na gaano nasasabik yet nag-aalala ang lahat, sa mga mukha palang namin malalaman mo na. Sapagkat wala kaming kaalam-alam kung anong naghihintay sa amin kapag kami na ay papasok sa loob ng campus. Kung makakaya ba naming na walang mga phones sa dalawang araw, walang kalan na magagamitan, na matitiis ba naming maging pawis buong araw at walang kaartehan sa mga nakakasuklam na gawain. Ito lang ay isa sa mga katanungan ng bawat isipan na sumali sa camping.

      Pinapasok na ang bawat platoon, isinuko na ang bawat phones na dala at dito ay inilagay naming (bravo) ang aming mga gamit sa ilang lugar. Hinay-hinay nang tinawag ang mga platoon na kompleto ng mga miyembro at ang bravo ay ang ikaapat na tinawag sapagkat mayroon kaming miyembro na siya nga ang pinakamalapit na bahay siya pa ang huling nakarating sa paaralan. Sapagkat inakala niya ng 7+ pa magsisimula ang camping. Siya ay pinuntahan sa kanilang bahay at laking gulat naming nalaman nga siya lang ay nanunuod pa ng telebisyon at nakasuot pa ng sanina nga pang-bahay. Natutuwa lang isipin nga umagang-umaga palang kaming bravo ay galit-galit sa kanya.

Lahat ay pinapasok na

       Lahat ay nagtipon sa lobby, dito ay nagkaroon ng talakayan sa aming punong-guro sa kung ano ang kahulungan ng C.A.M.P.. Kung papaano magCommunicate openly, ito ay isa mga bagay na dapat tandaan ng bawat indibidwal sapagkat papaano magtatagumpay ang isang grupo kung hindi niyo inilalahad kung anong gustong sabihin. Achieving your goals, mas mabuti sa isang grupo na magset ones goal sapagkat ito lang ang nagpapatuloy sa inyo sa mga hamon na paparating at kahit na nabigo sa una, lalaban parin. Lahat na ito ay walang silbi kung hindi natin icherish ang mga Moments na nangyayari, ito ang mga bagay na ating matatandaan kung anong mga kalokohan nga ginawa, mga wala sa sarili moments at mga masasarap nga mga kwentuhan. At ang panghuli ay ang Paying attention, papaano mo malalaman o maiintindihan ang isang bagay na nasa harap mo kung ikaw mismo ay hindi nakikinig kung ano lang ang pinagsasabi.

      Sa tanghalian, bawat  platoon ay kinakailangan ng magluto gamit ng mga kahoy at posporo na dinala namin. Nasa isipan ko makakaya ba namin ito mapailaw? makakain ba kami? kung oo, gaano naman ka tagal?. Laking gulat, na nakakain kaming lahat na platoon. Lahat ay gutom na gutom ngunit may twist na binigay sa amin, kami ay pinagsabihan na palitan ang aming pagkain sa ibang platoon. Dito makikita mo ang mga reaksyon ng bawat isa gaano ka gulat na gulat sila sa pangyayari, na ang kanilang pinagsikapan at masasarap ng mga pagkain ay napunta lamang sa iba. Mga pagsisi at nabigla ang makikita mo sa oras na iyon.

Pagluluto ng tanghalian

      Sa hapon naman ay nagkaroon ng isang games na familiar sa bawat isa sa amin, parang itong 'The Amazing Race'. Ang pinakagusto ko sa lahat na ginawa namin sa hapon na iyon ang larong kukunin namin ang karot sa isang balde gamit lamang ang aming bibig. Lahat sa nakaranas nito ay sumasang-ayon sa ideya nga ito ang pinakanakakadiri na gawain. Nga inilubog namin ang aming mga mukha at bibig sa isang balde na hindi pinapalitan ng tubig at puno ng mga laway ng bawat nakasali. Umabot na ang gabi, gaya nung tanghalian kami ay nagluto para sa aming hapunana at masayang isipin na wala ng twist o ano man yan kami ay nagenjoy na sa aming mga niluto.

Di na ako babalik diyan

      Sumigaw ang aming commander ng platoon humanay, dito gumising ang lahat at nagluto sa aming almusal ngunit may catch dapat kami maging tahimik sa pagluluto o paghahanda. Pagkatapos nito ay naglinis ang bawat platoon sa bawat lugar na pinagsibihan sila na linisin. Kami ay nasa court area kung saan natatagalan ang paglinis sapagkat buong court ang aming nilinis.

     Awarding ceremony, kung saan nagkaroon ng iba't-ibang award ang bawat platoon, miyembro at iba pa. Ako ay natuwa at nakuntento sa aming resulta (bravo) na nasa ikaapat na place. Kahit ito ay nasa mababang ranggo, masaya parin ako sapagkat hindi kompetisyon ang pinuntahan ko kundi ang kasiyahan at kalokohan na ang aming mararanas sa camping.

!BRAVOO!

      Natutunan ko? na hindi ibig sabihin na kung ikaw ang lider, ikaw na ang magdedesisyon sa lahat. Bawat isa sa isang grupo o mapa platoon man ay may karapatan na ilahad ang kanilang gustong sabihin. Na ang relasyon ng bawat isa sa grupo ay napakahalaga, nasa kung papaano mo lang ito gawin memorable. Sa dalawang araw na iyon nalaman ko nga marami kang kalokohan magagawa nga walang social media kahit sa maikling oras lamang yan at napagtantonan ko nga magiging ibang tao ka.

                                         FATAL DISEASES, WHAT IS IT TO YOU?


          It's been said that teens have been wild in terms of the idea of having sex. How individuals consider this kind of act utterly pleasing no matter what unpleasant outcomes there could possibly be. Curiosity and temptation, on the other hand, may tend to have a prominent function in dealing with pleasure as being a teenager usually takes a tough time to manage such a thing. Now, this is where teenage pregnancy, organ diseases and such takes place.

          There are various reproductive concerns out there both men and women. And that may include infertility, lack of testosterone or may known as hypogonadism, Endometriosis, Uterine Fibroids, Polycystic Ovary Syndrome (PCOS), Sexually Transmitted Diseases (STDs) and such. What mostly occurs on certain individuals is having this disease named HIV/AIDS, how potentially life-threatening is it that could indeed damage one's immune system. How it interferes with one's body's ability to fight the organisms that cause disease. Yet this kind of virus usually happens when having sexual intercourse that may be in oral, vaginal nor anal with someone positive in HIV or having numerous partners to please with. That may also include the sharing of needles when injecting intravenous drugs, from blood transfusions, during pregnancy or delivery nor through breastfeeding. An infected individual would likely develop a flu-like illness within a month or two after the virus penetrates the body, which may be known as primary HIV infection. Possible signs could be having headaches, fever, rash, muscle aches, and joint pains, sore throats, swollen lymph nodes and such. These symptoms can be so mild that you might not even notice them yet this is the stage where the infection would likely spread more quickly than the next stage as the bloodstream is quite high at this rate.

           The country Philippines has been proven how Filipinos lack knowledge in dealing with HIV/AIDS. How Individuals lack awareness nor education about it. How it's considered as one of the reasons why it's slowly growing. Fellow Filipinos out there would utterly agree to the idea of how people's minds work, how shameful individuals could be in terms of revealing having such disease as that could lead to insults that are most prone in this country. How helping one's infected may be interpreted as shameful and be discriminated against. People, don't usually open up about the topic of sex as how the minds of the citizens within the country works.

           Dealing with solutions could have tons of it that may include providing individuals knowledge on how things must be nor what should be the possible outcomes on that certain actions that they've been doing. Probably the best yet suitable solution for this problem would be having a sex education for those certain individuals who haven't been exposed to that field. Spreading knowledge and awareness to be exact. How implementing it to those in the right age and mind must be open-minded about it as it provides precise knowledge. Filipinos, on the other hand, also need to consider that if someone having this disease nor has been infected shouldn't feel shameful about it as we simply tend to tell things that are way off our limits.